عناوین فایل ها:

• 1 دلدارم آمدست که دیدار تازه کن
• 2 وای چه خسته می کند، تنگی این قفس مرا
• 3 جوانی حسرتا، با من وداع جاودانی کرد
• 4 ستایش مر خدا را شاید و شکر و سپاس او را
• 5 گشودی چشم در چشم من و رفتی به خواب اصغر
• 6 روی در کعبه این کاخ کبود آمده ایم
• 7 دلم جواب بلی می دهد صلای تو را
• 8 ناله زد بوم از خراسانم که گلشن نیز رفت
• 9 ای خدا هر خبری می شنویم، جانگدازست و عذابیست علیم
• 10 فـَرخا چونی و چون می چرخدت ایام عمر
• 11 نگاهی کرده در آفاق و ماهی کرده ام پیدا
• 12 دوستانم ناخلف انگاشتند
• 13 دلها که آرزوی امام رضا کنند
• 14 هرکه نه در سایه ایمان شود
• 15 ای کعبه دری باز به روی دل ما کن
• 16 کوره ی عشق بیافروز که کانون باشی
• 17 چه جای سر اگر سرور نباشد
• 18 خبر وای به سر وقت من آمد شب دوش
• 19 آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
• 20 تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم
• 21 آن را که خواندی ای دل غافل حبیب من
• 22 قمار عاشقان بُردی ندارد از نَـداران پرس
• 23 تا باد صبا کوی تو اش دسترس افتاد
• 24 ای فلک خون دل از خوان تو، نان ما را بس
• 25 شب است و چشم من و شمع اشک بارانند
• 26 چند بارد غم دنیا به تن تنهایی
• 27 الا ای نوگل رعنا که رَشک شاخ شمشادی
• 28 تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود
• 28 تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود
• 29 باز پیرانه سرم عشق تو در یاد آمد
• 30 آوخ آن وحشی غزال دل شکار از من رمید
• 31 شب است و چشم به راه ستاره ی سحرم
• 32 یارب آن یوسف گمگشده به من باز رسان
• 33 ابدیت که به هر جلوه تجلا می کرد
• 34 ستون عرش خدا قائم از قیام محمد
• 35 نیما! غم دل گو که غریبانه بگرییم
• 36 هنوز هست به گوشم صدای سبحانی
• 37 گذار آرد مه من گاه گاه از اشتباه اینجا
• 38 ماندم به چمن شب شد و مهتاب برآمد
• 39 در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
• 40 بهار آمد و فرخ فرح، فراز آورد
• 41 بنال ای نی که من غم دارم امشب
• 42 مرا هر گه بهار آید، به خاطر یاد یار آرد
• 43 به دوش ِ دل ز غم عشق بارها دارم
• 44 نفسی داشتم و ناله و شیون کردم
• 45 ماه من! چهره برافروز که آمد شب عید
• 46 ریختم با نوجوانی باز طرح زندگانی
• 47 سر بر آرید حریفان که سبویی بزنیم
• 48 مرا ندیده برفتی، ندیده ام بگرفتی
• 49 صحنه آفاق چون تو ماه ندارد
• 50 تا نپنداری که من سر پیچم از پیمان پیر
• 51 سری به سینه خود تا صفا توانی یافت
• 52 دامن مکش به ناز، که هجران کشیده ام
• 53 آسمان خود خبر از عالم درویشان است
• 54 تا جلوه کرد طلعت ساقی به جام ما
• 55 سر خوش آنان که سر خیره به خمخانه زدند
• 56 منم که شعر و تغزل پناهگاه من است
• 57 رقیبت گر هنر هم دزدد از من، من نخواهد شد
• 58 بود آیا که در صلح وصفا بگشایند
• 59 همدمان یارب کجا رفتند و یاران را چه شد
• 60 آنان که سرمه از رد ِ پای شما کنند
• 61 علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
• 62 گر گوش مال عشق نبودی به ساز من
• 63 آمد بهار و لاله شد از ژاله پر ز می
• 64 کوی میخانه ما آب و هوایی دارد
• 65 رو به هر قبله که کردم، صنما سوی تو بود
• 66 خیز تا خیمه ی عزلت به خرابات بریم
• 67 هر رایت از تو دیدم، بود از بلندی آیت
• 68 از غم جدا مشو که غنا می دهد به دل
• 69 چشم و ابروی تو تا تیر و کمانی دارد
• 70 اسم اعظم باز گردد با سلیمان غم مخور
• 71 نه غمی می رود و نی هوسی می آید
• 72 نه از این ورطه نجاتی که کناری گیرند
• 73 تا بود خون جگر خوان جهان این همه نیست
• 74 باغ ها خلوت و خالی است کجایی بلبل
• 75 به تودیع تو جان می خواهد از تن شد جدا حافظ
• 76 رسیدم در تو و دستت ز دامن برنمی دارم
• 77 ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
• 78 محرم آمد و نو کرد درد و داغ حسین
• 79 سالها دخمه ی خود ظلمت زندان کردم
• 80 ماهم که هاله ای به رخ از دود آهش است
• 81 کس نیست در این گوشه فراموش تر از من
• 82 پرتو ذات ازل را دو جهان ذراتند
• 83 کاش پیوسته گل و سبزه و صحرا باشد
• 84 در بهاران سری از خاک برون آوردن
• 85 الا ای هدهد تخت سلیمان
• 86 مستمندم بسته ی زنجیر و زندان، یا علی
• 87 گران سِـیرش مبین قاصد که بی پایان بود راهش
• 88 ره گشودم در دل از بیگانگی با آشنایی
• 89 عجب پایی گریزان دارد این عمر
• 90 ای تو دیوانی که هر بیتش یکی دنیا غزل
• 91 ندانم این جهان یا آن جهان به
• 92 عمر بگذشت به کوچیدن ایامی چند
• 93 بگشا بر رخ می خواره دَری بهتر از این
• 94 ای گل به شکر آنکه در این بوستان گلی
• 95 شب به هم درشکند زلف چلیـپایی را
• 96 اگر خورشید شد خاموش ماه و اختری هم هست
• 97 شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین
• 98 عجین تن نِـیی کز ماء و تینی
• 99 زندگی خسته کند گر همه یکسان گذرد
• 100 در قفسم حوصله سر می رود
• 101 جهان من همه آیینه و عشق است آیینم
• 102 تا در اقلیم ری آوازه در افکنده ورودم
• 103 سِـر سودای تو در هیچ سری نیست که نیست
• 104 هدهد بیا به شهر صبا می فرستمت
• 105 با تو گر عشق ندادند گناه من نیست
• 106 از من چه طالعی است که با این شتاب عمر
• 107 تسلیم شو که حکم قضا می توان شنید
• 108 عاشقی درد است و درمان نیز هم
• 109 آنجا که به شمشیر جفای تو بمیرم
• 110 چه گزارشی است یارب به تغنی نوایی
• 111 نه عقلی و نه ادراکی و من خود خاک و خاشاکی
• 112 آفتاب تو ام از روزن دل می تابد
• 113 پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه ی توست
• 114 از این شیطان که من دیدم ، کسی جان در نخواهد برد
• 115 پیمانه الستم پیموده شور ومستی
• 116 داغ یارانم به جان تازد که یاران را چه شد
• 117 آفرینش کتاب حکمت اوست
• 118 حافظا باز از تو استدعای همت می کنم
• 119 بی تو ای دل نکند لاله به بار آمده باشد
• 120 تویی که جوهر جانی و جان هر دو جهانی
• 121 گفتی تو هم به مجلس اغیار می روی
• 122 ای هدهد از سریر سلیمان ما بگو
• 123 درس عشقی که شد از عهد دبستان از بر
• 124 گل و شمعم به مزار دل خونین آمد
• 125 دوشم چه خواب خوش که شب غم سر آمدی
• 126 خدا که وعده عمر دوباره داد مرا
• 127 زدی حلقه ام بر در آشنایی
• 128 تنیده دور و بر جان من طناب تنم
• 129 گلچین که آمد ای گل من در چمن نباشم
• 130 سلطان قضا صولتی از سلطنت اوست
• 131 برداشت پرده شمعم و پروانه پر گرفت
• 132 سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند
• 133 چند بیداد کنی دادم کن
• 134 ای آفتاب هاله ای از روی ماه تو
• 135 شب چراغ خلوت شب زنده دارانم چو شمع
• 136 هاتفم زیر لبی گاه صدا می گوید
• 137 بجهیم از خود و در جبهه بجوییم خدا را
• 138 ای بر سریر ملک ازل تا ابد خدا
• 139 سعدیا! از باب عشقت در گلستان آمدیم
• 140 عمر دنیا به سر آمد که صبا می میرد
• 141 مهرش افزود که از ماه رخش کاسته بود
• 142 ز من بر گشته روی کار جانا
• 143 از متن جمال تو کجا دیده شود سیر
• 144 به صحراهای وحشی می چمد آهو وشی تنها
• 145 زندگانیم و زمین زندان ماست
• 146 سزای همت خود سر نمی نهم به سجود
• 147 ولی که داده خدایش به وصل خویش وسایل
• 148 ارمغان آمد و پیغام وحیدم در داد
• 149 گر دل شکستگان بنوازند نای عمر
• 150 بار بگذارد ولی هرگز نکاهد بار ِ مادر
• 151 کوره هم خاموش و ما سرکوب و سندانی هنوز
• 152 چه دریایی است میلاد عظیم نیمه ی شعبان
• 153 رمضان سایه ی مهر از سر ما می گیرد
• 154 تا جلوه می کنی به چمن، سروی و گلی
• 155 چه بودی ار همه کس درس ِخود، روان بودی
• 156 من دگر سوی چمن هم سر پروازم نیست
• 157 جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را
• 158 سیل است و شبانگاه و جهان غرقه در آب است
• 159 به میلیون سالها پرواز نوری آسمان پرّان
• 160 نشان هاست مرد خدا را ولیـِکن
• 161 صحابه بود و سخن از اصول دین و فروع
• 162 ز دانش بود آدمی ناگزیر
• 163 دم به دم زنده از آنیم که دم زنده از اوست
• 164 خدای خویشتن بشناس و بس کن
• 165 شمع و پروانه هم از دفتر عشق
• 166 شاه مرغان به سینه ی جنگل
• 167 مژده ای دل که تو را یار خریدار آمد
• 168 آبی که خاک کشور ما در میان گرفت
• 169 از عقل و قالش در گذر
• 170 بهار آمد، بهار آمد، خوش آمد
• 171 سلام ای سرزمین وحی و الهام
• 172 سلام ای شهر شیخ و خواجه شیراز
• 173 مادر، بهشت من همه آغوش گرم توست
• 174 سه تن گاو، زرد و سفید و سیاه
• 175 همه ی نور انبیاء با اوست
• 176 عشق و تعلیم از نخستین اوستاد
• 177 بیداد رُفت لاله ی بر باد رفته را
• 178 کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست
• 179 علی به باغ فدک، بیل زارعان بر دوش
• 180 در قعر هزار ساله غار قرون
• 181 پروانه ای زرین چو شعرای یمانی
• 182 شمعی فروخت چهره که پروانه ی تو بود
• 183 باز امشب ای ستاره تابان نیامدی
• 184 شب ها به کنج خلوتم آواز می دهند
• 185 خزان است و هنگامه ی برگ ریز
• 186 عشق باز آی که جانی به تنم باز آید

 دیوان شعر مرحوم استاد شهریار - صوتی